PROGRAM

Z MATEMATYKI

 

„1,2,3 – LICZYSZ TY!”

na lata szkolne 2016/2017

oraz 2017/2018

Szkoła Podstawowa w Strzelewie

 

 

 

Opracowały:

Ewa Rapa

Katarzyna Szafran

1. Wstęp

Nie ma gorszego sposobu nauki matematyki niż wyuczanie wszystkiego na pamięć. To tylko doraźny sposób na poprawę ocen, który bardzo szybko zawodzi, powodując trudności z przyswajaniem materiału na dalszych etapach nauki. Matematyka dla dzieci może być przyjemna i prosta, wystarczy tylko znaleźć odpowiednią metodę nauczania opartą na motywacji, chwaleniu i nauce logicznego myślenia, a nie krytyce i negowaniu możliwości ucznia. Nasza propozycja obejmuje różne poziomy nauczania (matematyka dla przedszkolaka, dla dzieci w wieku 7-10 lat oraz dla dzieci 10 – 13 lat), dzięki czemu już od początku edukacji dziecko uczy się logicznego myślenia, pracy w grupach i pojmowania reguł, a w dalszych etapach nauki matematyka będzie kojarzyć się z pasją, a nie przykrym obowiązkiem i trudnościami. Wczesna nauka matematyki wpływa na rozwój części mózgu odpowiedzialnych za umiejętność rozwiązywania problemów. Dzięki temu mózg dziecka przygotowany jest na zrozumienie zaawansowanych konceptów matematycznych. Rzeczywiste uczenie odbywa się poprzez doświadczenie, które angażuje umysł i emocje.     Samoocena jest kluczowym aspektem procesu uczenia się. Fundamentem najnowszych koncepcji uczenia się jest uczenie się w działaniu, czyli nauka przez gromadzenie doświadczeń. Istotą niniejszego programu było opracowanie pakietu zajęć realizujących treści matematyczne w różnych rodzajach aktywności dziecięcej, pozwalających na osiągnięcie sukcesu i budowanie pozytywne obrazu własnego „Ja”.

2. Cele programu

Cel główny:

- umożliwienie uczniom rozwoju twórczego myślenia, poszerzanie ich zainteresowań, zaspokojenie oczekiwań, pomoc w osiąganiu sukcesu.

Cele szczegółowe:

- popularyzowanie matematyki wśród uczniów, wyposażenie ucznia w umiejętność wykorzystania wiedzy matematycznej;

- rozwijanie zainteresowań i uzdolnień matematycznych, pogłębianie wiedzy z tej dziedziny kształtowanie postawy dociekliwości;

- zachęcanie uczniów do podejmowania samodzielnej pracy nad rozwiązywaniem oraz tworzeniem zadań oraz gier matematycznych;

- kształtowanie umiejętności prowadzenia dyskusji – obrona własnych argumentów, wyszukiwanie kontrargumentów;

- rozwiązywanie problemów matematycznych w sposób twórczy i niekonwencjonalny;

- rozbudzanie motywacji do nauki matematyki, uczenie dostrzegania prawidłowości matematycznych w otaczającym świecie;

- uczenie przełamywania własnych zahamowań i promowania rezultatów własnej pracy, autoprezentacja;

- rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie, skutecznej komunikacji, umiejętności partnerskiego w niej funkcjonowania;

- pobudzanie optymizmu i motywacji do kolejnych działań, szukanie radości w pracy i nauce;

- rozwijanie poczucia własnej wartości poprzez osiąganie sukcesów

3. Sposób realizacji programu:

Zajęcia są przeznaczone dla uczniów klas I – VI oraz OP zainteresowanych matematyką i będą odbywały się od września roku szkolnego 2016/2017 do grudnia 2017.

4. Procedury osiągania celów:

Zajęcia pozalekcyjne pozwalają nauczycielowi lepiej poznać ucznia, jego zdolności i predyspozycje. Wspólna praca nauczyciela i ucznia na zasadach partnerskich przynosi korzyści również na lekcjach. Na zajęciach należy skupić uwagę na zagadnieniach mających związek tematyczny z materiałem programowym oraz problemach, z którymi uczeń nie zetknął się w normalnym toku nauki.

Praca z uczniem realizowana będzie poprzez:

- rozmowy z uczniami analizujące bieżący materiał – sformułowanie problemu, a potem jego rozwiązanie;

- samodzielną pracę uczniów ze specjalnie dobranymi zadaniami o podwyższonym stopniu trudności;

- przygotowanie przez uczniów fragmentu lub całego tematu;

- zachęcanie uczniów do czytania czasopism matematycznych i przeglądania stron internetowych o tematyce matematycznej;

- stwarzanie możliwości tworzenia i wyboru zadań, układania gier matematycznych;

- zwiększanie wymagań dotyczących ścisłości i precyzji wypowiedzi uczniów oraz do poprawnego rozumienia zdań języka matematycznego.

 

5. Metody i formy pracy:

 

Metody czynne:

- zajęć praktycznych;

- wykonywanie przez dzieci różnych zadań o charakterze praktycznym, powtarzanie wiedzy z danego zakresu;

- zadań stawianych dziecku;

- zabawy badawcze, doświadczenia, eksperymenty;

- metody problemowe

- gry dydaktyczne, burza mózgów,

- kierowanie działalnością dziecka poprzez inspirowanie oraz podsunięcie pomysłu

do samodzielnych działań;

- samodzielne doświadczenia poprzez spontaniczną działalność dziecka.

 

Metody ekspresyjne:

- działalność plastyczna i konstrukcyjna dzieci.

 

Metody aktywizujące:

- gry dydaktyczne wykorzystujące.

 

Metody percepcyjne:

- obserwacja;

- pokaz;

- podanie przykładu, wzoru postępowania.

 

Metody słowne:

- pogadanki i prelekcje,

- opis,

- objaśnienia

- instrukcje.

 

Formy pracy:

- praca indywidualna,

- w małych zespołach dwu lub trzyosobowych,

- praca z całą grupą.

6. Przewidywane osiągnięcia ucznia

Poprzez zorganizowaną i systematyczną pracę pozalekcyjną uczeń :

- chętnie uczestniczy w zajęciach pozalekcyjnych i rozwija własne zdolności oraz umiejętności twórczego myślenia;

- pogłębia, utrwala i rozszerza wiadomości i umiejętności zdobyte na lekcjach;

- zaspokaja zainteresowania i kształtuje pozytywną motywację do nauki przedmiotów ścisłych;

- konsekwentnie realizuje zadania o różnym charakterze, przejawia inicjatywę i samodzielność,

- umacnia się w poczuciu własnej wartości i jest bardziej odporny psychicznie na ewentualne porażki,

- uczeń zdolny, ale nieśmiały przełamuje strach przed aktywnym uczestnictwem w lekcjach.

Uczniowie powinni umieć wykorzystywać posiadaną wiedzę do rozwiązywania problemów i znajdować różne drogi rozwiązania danego problemu. Łączyć zdobytą wiedzę na lekcjach z nowymi elementami matematyki wykraczającymi poza program nauczania.

 

7. Wnioski z programu 

Wdrożenie tego programu powinno przynieść oczekiwane efekty. Uczniowie uczestniczący w takich zajęciach powinni brać udział w konkursach matematycznych, uzyskiwać dobre wyniki na sprawdzianach. Jeszcze jednym pozytywnym skutkiem realizacji tego programu jest wzrost motywacji uczniów do intensywnej pracy.

Spodziewanymi efektami wdrożenia oddziaływań mogą być:

- umiejętność samodzielnego rozwiązywania problemów przez uczniów;

- rozwijanie zainteresowań matematycznych na zajęciach pozalekcyjnych w następnym roku szkolnym;

-osiąganie sukcesów, co spotęguje wiarę we własne możliwości.

 

8.  Ewaluacja programu

W ramach ewaluacji zostaną sprawdzone działania realizowane w projekcie oraz ich rezultaty. Ewaluację przeprowadzą na zakończenie roku szkolnego nauczyciele realizujący program. Narzędziem ewaluacji będą:

- ankieta ewaluacyjna skierowana do uczniów;

- samodzielne prace uczniów wykonane przez nich, które posłużą jako pomoce dydaktyczne dla młodszych roczników.

Bibliografia do programu:

1. A. Żurek, P. Jędrzejewicz – Zbiór zadań dla kółek matematycznych w szkole podstawowej, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe

2. Ken Russel, Philips Carter – Łamigłówki liczbowe, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe

3. Ken Russel, Philips Carter – Łamigłówki rysunkowe, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe

4. Matematyka z krzyżówką, Agencja Wydawnicza TAL

5. Matematyka z wesołym Kangurem, Wydawnictwo Aksjomat, Toruń

6. E. Gruszczyk-Kolczyńska, M. Skura, Skarbiec matematyczny zestaw pomocy

 

7. E. Gruszczyk-Kolczyńska, G. Treliński, Z. Semadeni,  Matematyczna edukacja wczesnoszkolna. Teoria i praktyka

8. E. Gruszczyk-Kolczyńska, Starsze przedszkolaki...wyd.2

 

Harmonogram działań na lata szkolne 2016/2017 oraz 2016/2017

 

 

ANKIETA EWALUACYJNA

1. Czy według Ciebie zajęcia były interesujące?

2. Jak oceniasz atmosferę na zajęciach?

3. Czy wiadomości były prezentowane w ciekawy i przystępny sposób?

4. Czy forma zajęć motywowała Cię do dalszej pracy?

5. Czy zajęcia zaspokoiły Twoje oczekiwania?